de negende dqg

Vanmorgen vroeg vertrokken uit Langres naar Tournus, het stadje waar Marianne en ik nog waren met mijn vader kort na de dood van ons moeder, in 1985. Het stadje, waar we twee jaar weer waren en toen alvast de loopauto kochten die kleinzoon Cas nu heeft gekregen als geboortecadeau..
Een stadje naar,mijn hart, met een kerk die vraagt om er te bidden, de St. Philibert.. Ik deed het ook en dacht aan Marianne, want ook zij vindt het mogelijk de mooiste kerk ter wereld. Stoer, Romaans, maar dan van dat vroege, toen ze nog tijdens de bouw plannen konden veranderen..
Ik was 's morgens door de rug gegaan, tilde de rugzak verkeerd op. Jammer, maar ik wilde toch naar Taizé, waar ik als puber al voor het eerst kwam. Eenn soort klooster , maar dan oecumenisch. Ik kwam er, na een martelende en pijnlijke tocht. Vertrok pas tegen 2 uur uit Tournus en was bijna 30 kilometer en bijna 8 uur later daar.
De kerk is veel groter nu, uitgebreid in de oosters orthodoxe stijl. Geen wonder, er wijn veel oost-europeanen daar nu. Ook veranderd is de samenstelling, veel meer katholieken daar bij de kloosterlingen, te beginnen bij de nieuwe prior, die Frère Roger Schutz opvolgde toen deze enkele jaren geleden vermoord werd..
Ik kon nog terecht in barak 111A, waar al een stuk of tien mannen, jongens eigenlijk grotendeels, lagen.
Dat geeft het ook al aan, dat is niet veranderd. Jeugd overheerst nog steeds, ca 95 % denkik. In totaal schat ik ongeveer 3000 op dat moment.