de eenentwintigste dag

Uitgeslapen en pas om 7 uur opgestaan. Anderen uitgezwaaid, die door gingen naar Cajarc. Tien dagen maakten bijvoorbeeld Beatrice, Bob en Josiane deel uit van mijn leven, nu zal ik ze vermoedelijk nooit meer zien.
Na het eten ga ik eerst naar de mis bij de zusters. Raar om de zusters wél te horen, maar niet te zien, want ze zitten nog echt achter tralies hier... Na de mis verlaat ik het huis van de zusters Carmelitessen, voorheen klooster van de Dominicanen. Deze laatsten hadden overigens zelfs een eigen brug over de Célé, de rivier waaraan Figeac ligt. Nu is daar sinds 2003 weer een brug, ook weer alleen voor voetgangers. Het wordt weer een hete dag vandaag.
Voor ik het huis verliet nog een keer alle kleren en de rugzak behandeld met klacko, het anti-vlooienspul. Dit omdat in de gite deze nacht de eerste vlooien opdoken. Niet bij mij gelukkig, maar bij een jonge Fransman, die zijn laatste etappe had gelopen. Hij kon er ook niets aan doen, hij is ermee besmet door iemand anders een week geleden of zo. Ik behandel al mijn spullen al ruim een week en loop dus bijna geen risico...
Ik sms naar Jeroen, hoe laat hij verwacht aan te komen, maar krijg geen antwoord. Dan eerst maar eens boodschappen doen, noodpakket brood, la vache qui rit, fruit. En een riem, want de mijne is van leer en door het zweet volledig uitgebeten en bros geworden. Bij sportzaak: nee mijnheer, alleen leer hier. Bij Carrefour (grote supermarkt): geen probleem, vijf soorten...
De schoenmaker blijkt wél een probleem, die is op vakantie en er is er maar één. Dat wordt dus Cahors of erna. Internetcafé dan maar: gevraagd aan Office de Tourisme: nee mijnheer er zijn er drie in de stad, maar twee zijn kapot en de derde is op vakantie. In een café verderop is vanavond wel een mogelijkheid... Die bleek er dus niet te zijn, alleen WIFI, maar ja, ik had mijn computertje naar huis gestuurd!
Dat wordt dus ook Cahors voor ik deze blog kan versturen..
Jeroen sms-t: om 14.30 in Figeac.
Nog even halve pizza besteld in klein zaakje. Voor mijn ogen klaargemaakt en erg lekker. Halve pizza voor 2,50 euro...
Ik laat een DVD branden met de pakweg ruim 1000 foto's tot nu toe en stuur die op naar huis, ingepakt in een sjaal voor Marianne (die me mist, maar dat is wederzijds). Nog 'maar' een dikke maand, dan zien we elkaar in Granada.
Rond 15 uur arriveert Jeroen en we checken in in gite Chez Celia. Bij de zusters kun je maar één nacht blijven namelijk. Chez Celia was een gite met donativo, maar sinds kort gerenoveerd en nu 15,- euro, een van de duurdere dus. Wel mooi geworden, en onder in de kelder Romeinse resten.
Met Jeroen gegeten op een mooi pleintje nabij museum Champollion, de vertaler van de steen van Rosetta, die geboren is in Figeac.
Slechte bediening. Raar, dat bediening in duurdere restaurants vaak slordiger en onvriendelijker is dan bij goedkope restaurants!