de negenenvijftigste dag

De dag van vertrek uit Granada. Om half tien vertrokken via de wijk Albaycin en zo naar de bushalte gelopen bij een park verderop in Granada. We gaan namelijk op advies van vorige reizigers een beetje smokkelen. Granada uitlopen is namelijk verschrikkelijk. Dus we gaan naar Atarfe, een kilometer of tien verderop. Daar pikken we inderdaad de pelgrimsroute netjes op, de gele pijlen beginnen goed en we gaan op weg naar een dorp verderop: Pinos Puente. Meteen ná het dorp echter zijn ze al snel onduidelijk en omdat hier de dorpen vele kilometers uit elkaar liggen is dat al snel problematisch. Nadat een inboorling op een brommer langskomt, kunnen we echter de situatie checken en jawel, we zitten goed!
Toch blijkt de bewegwijzering niet overal duidelijk en het boekje van Alison Raju, de enige gids die er is over de Mozarabische route vanuit Granada, is ook alweer 6 jaar oud, dus dat boekje klopt ook niet altijd meer. Op vele plekken wordt aan de weg gewerkt overigens,. dat blijkt niet alleen in de steden zo, maar ook in de dorpen én ertussenin. ´Europa´ denk ik dan altijd...
We vinden Pinos Puente verder zonder problemen. Het volgende dorp is problematischer. De pijlen wijzen ons een weg door een olijfboomgaard, maar diep loopt dood op een klein ravijn. We zoeken hoog en laag en uiteindelijk komen we na 20 minuten toch terug op de route. In Las Olivares besluiten we nog 2 kilometer door te gaan, omdat dat de wat lange etappe van morgen korter maakt. De laatste twee kilometer zijn echter uiterst zwaar, alleen maar bergop, van 1000 meter naar meer dan 1300 meter. Ook de hele weg omhoog wordt de (inderdaad bijna weggespoelde) weg versterkt en van nieuw grind voorzien. Leuk, maar het loopt niet echt lekker!
Na meer dan een uur lopen komen we in het dorp Moclín aan. Het eerste huis, met een fantastisch uitzicht tot aan Granada, inmiddels 30 kilometer ver, blijkt een casa rural te zijn. We huren er een kamer en dat blijkt meteen een huis te zijn, met drie slaapkamers, keuken, badkamer. Niet slecht. Ik ga boodfschappen doen en we eten samen een echte pelgrimsmaaltijd, pasta dus...
Moclín is een klein dorp, maar was tot 1486 voor de Moren een belangrijke startegische stad. Er is op de heuvel nu nog steeds een groot arabisch fort bewaard, met diverse torens en poorten intact, erg mooi...