de achtentwintigste dag

Rustig opgestaan vandaag. De Stad nog eens een keer bekeken, we hadden immers nog niet alles van de oude stad gezien! Daarna de schoenen opgehaald bij de cordonnier. Hij is aardig, zij nog aardiger. Vriendelijk, maar ook humoristisch én knap. Zou in een sjieke kledingzaak eerder verwacht worden dan hier tussen het rubber en de lijm en de sleutels, vooral omdat ze ook nog eens heel goed gekleed gaat. De schoenen hebben nieuwe hakken gekregen voor 15 euro. Ze lijken zelfs origineel van HANWAG, hoe is het mogelijk!
Vervolgens met de trein naar Souillac, want daar waren we allebei nog nooit geweest. Het is een klein, maar mooi plaatsje. Alleen al de abdij is de moeite waard om erheen te gaan, erg mooie en oude kerk, met een beroemde gebeeldhouwde Romaanse Elia. Omdat, in Souillac gekomen, de trein maar tweémaal per dag reed, hetzij een uur na onze aankomst, hetzij om 11 uur 's avonds (maar dan slapen pelgrims al een uur of twee!) moesten we per kerende post terug, jammer maar helaas...
Terug dus naar Cahors, waar we 's middags de kruigang van de kathedraal nog maar eens bekijken, naast een selectie van de mooie deuren, waarvan er meerdere uit de 17e en zelfs 16e eeuw stammen, erg bijzonder. 's Avonds tracteert Jeroen me op een etentje aan de hoofdstraat, omdat hij de dag erop weer met Eurolines richting Nederland gaat.
Terug op de kamer is er een bewoner bijgekomen, een Fransman, Raymond, 68 jaar. Hij loopt sinds een jaar of tien ieder jaar etappes van de Camino. Hij dacht een éénpersoonskamer te hebben geboekt, beetje vreemd voor iemand die in een jeugdherberg een kamer boekt! Om 9 ur gaat Jeroen naar zijn hotelletje een straat verderop, om vandaaruit morgen te vertrekken naar Breda.
Vandaag een kilometer of tien gelopen..