de vijfenzeventigste dag

Terug in het ritme en als de anderen om een uur of zeven gaan rommelen en rammelen wordt ik vanzelf ook wakker en ga meedoen. Om acht uur is iedereen weg. Ik kom eerst de Canadezen tegen, die uit het café komen, daarna de Duitsers. We zien Greg een uur later in een café in een van de dorpjes onderweg. Een heel gezellig café, waar de waardin helemaal ´camino-gek´ is en met ons allen op de foto wilde. Ze had al een heel plakboek bij elkaar...
De thee was weer niet te duur, 70 cent slechts en ook dat maakt het leven weer mooi!
De voeten hebben wel last van het feit dat ik gisteren weer te enthousiast ben vertrokken. De 35 á 36 kilometer laten zich merken, met name in de linkervoet. Ik loop rustig en laat de anderen voorgaan. In Barcelos, een flinke stad, maar met een leuk en klein historisch centrum, neem ik een lange pauze en bezoek nog een expositie over volkskunst uit de regio in de VVV.
In Barcelos speelt zich de legende af die mensen die in Spanje het stadje Santo Domingo de la Calzada hebben bezocht wel kennen: een rechter veroordeeld een jonge man onterecht ter dood en hij wordt opgehangen. Na een aantal weken komt men hem zeggen dat de jonge man nog leeft (Maria of Engelen heeft\hebben hem opgetild al die dagen). Hij zegt dat het onmogelijk is en dat de gebraden haan op zijn bord eerder uit de dood zou verrijzen. Dit gebeurt dan ook prompt...
In Santo Domingo worden al eeuwenlang een kip en een haan in de kerk gehouden in een kooi.
Zowel Barcelos als Santo Domingo strijden om het ´ware´ verhaal. Naar mijn idee is het zó absurd dat het best twéé keer kan zijn gebeurd! Hoe dan ook: In Portugal is de haan van Barcelos zelfs het logo geworden van het toerisme naar het land...
Om een uur of vier ben ik 25 kilometer verder aanbeland, in Tamel, nog atijd onder de ´invloedssfeer´ van Barcelos overigens. Een heel klein dorpje, waar in een oude kluizenarij sinds april van dit jaar een herberg is gevestigd. Kosten per nacht: maar liefst 3 euro, maar daarvoor krijg je dan wel ook een luxe herberg, mét gratis internet!
Ik heb ook vandaag weer gegeten met Greg, maar vandaag kookte hij, pelgrimsmaaltijd nummer ??, soep en daarna pasta en yoghurt. Op tafel staan druiven uit de streek, vers geplukt en maar íetsje zoeter dan die uit onze eigen tuin, die Marianne enkele weken geleden heeft meegenomen!
De Duitsers zijn ook aangekomen, laat weliswaar. De Canadezen zaten tijdens de lunch in Barcelos aan het bier, die zullen dan ook daar zijn gebleven. Wel zijn in de herberg ook twee echte Portugezen, een zeldzaamheid op de Camino Portugues..
Enkele opmerkingen na drie dagen Portugal: de Portugezen zijn gemiddeld aardiger dan de Spanjaarden. Ze worden echter monsters als ze in een auto worden gezet. Ze rijden als gekken en passeren je soms op 20 cm afstand met 90km per uur. Vandaag keek iemand me recht aan en reed vervolgens bijna tegen me aan, die kreeg dus ´per ongeluk´ een stok tegen de auto gezwiept. Daar stopte hij overigens niet voor, dat schijnt bij het spel te horen...
Dat spel veroorzaakt overigens in Porto, 550.000 inwoners, per dag gemiddeld één dode..
Het weer is nog altijd prima, vandaag 25 graden en hele dag zon. Vooruitzichten zijn nog dagenlang goed, ben benieuwd...