de zesenzeventigste dag

Aangekomen in Lima. Nu ja, in Ponte do Lima. Het is een geweldig mooi versterkt dorpje, met torens en muren deels nog intact en een deels Romeinse en deels Gothische brug, een paar honderd meter lang. Maar vooral de sfeer is mooi. De mensen zijn warm, de straten zijn vriendelijk, alles klopt gewoon. Nu schijnt natuurlijk wel nog steeds de zon, dat scheelt...
De temperatuur gaat langzaam naar beneden, vandaag een graad of 22, op dit moment (half zes, dus bij jullie half zeven) nog 19 graden. We zitten weer in een splinternieuwe albergue, net over de Romeinse brug. Weer alles piekfijn in orde dus, met keuken waar alles werkt, alweer internet, zitkamer, kortom alles wat Ikea kan bieden... Het uitzicht op de oude stad kun je met vier sterren niet betalen, maar wij betalen er weer slechts 3 euro voor. Op het asociale af eigenlijk, maar ja, nu we er toch zijn...
De route vandaag was wel de eerste echte camino-route. 25 kilometer lang bijna geen verharde weg gezien, een verademing! Wat dat betreft is er verbetering mogelijk in vorige (en mogelijk volgende) etappes lijkt me. Er moeten vlak bij de huidige camino betere, rustiger wegen te vinden zijn, die mogelijk wel een of twee kilometer extra loopgenot opleveren, maar dat zal niemand vervelend vinden. Alles beter dan auto´s in Portugal, daar zijn we het hier allen over eens. We, dat is de inmiddels min of meer vertrouwde groep, Greg, de Duitsers, (met hen heb ik deels en afwisselind samengelopen), de Canadezen (die weer zijn bijgekomen, na vandaag 33 kilometer te hebben gelopen) en twee Brazilianen, die slecht Engels spreken. Vandaag deels overigens gelopen door Eucalyptusbossen, dus lekker fris ruiken; geen wonder natuurlijk. Ik zag één enorme hoge en brede Eucalyptusboom staan op een plein in Tamel. De leeftijd kan ik natuurlijk niet schatten, maar hij moet erg oud zijn. Dat geldt ook voor twee olijfbomen hier op de markt, die de dikte hebben van de bomen die in de Hof van Olijven in Jeruzalem staan.
Onderweg een kleine omweg genomen langs een Romaanse kerk van St Martinus, die net gerestaureerd werd. Even (illegaal natuurlijk) met de twee jonge dames gesproken die er bezig waren met de restauratie en de kerk van binnen bewonderd.
Later nog een interessante kerk met ´buitenpreekstoel´gezien, waar ik een en ander aan de Duitsers ´verduutsjt´ heb, vanuit de preekstoel natuurlijk...
Goed, vruchtbare dag dus. Weliswaar niet in het echte Lima (u kunt nog storten, zie aan het begin van de blog ´waarvoor eigenlijk?´) en ook niet in Seoel, waar ik vandaag eigenlijk was uitgenodigd een lezing te houden over grensoverschrijdende samenwerking voor de ICA (International Council on Archives), maar Lima kan ook later nog bezocht worden. En die samenwerking, die gaat ook wel door zónder dat ik in Seoel ben geweest. Morgen meer...