de zeventigste dag

Mijn beginnende keelpijn van gisteren (waarschijnlijk door de airco in de bus) is erger geworden, met wat lamlendigheid erbij. Toch naar buiten, want we willen minimaal ieder een nieuw Engels boek halen. Tot nu toe had ik eerst een heel dik Frans boek gelezen, dat duurde lekker lang omdat hyet wat langzamer gaat dan Nederlands. Daarna deel twee van Stieg Larsson gelezen over de wedervaardigheden van een getraumatiseerde jonge vrouw. Ook lekker dik en lekker spannend. Gevonden in Pamplona in een gite, nu gaat het weer naar een ander, een doorgeefboek dus. Nu begonnen in een oek van Steve Berry; een fantasy-verhaal dat teruggaat tot Karel de Grote, ben benieuwd..
We zien vandaag hoe Spanjaarden omgaan met regen. Het zou gaan regenen, dat was al bekend, maar het goot werkelijk vershrikkelijk soms en de temperatuur zakte tot tijdelijk een graad of 13. Nou, Spanjaarden gaan er níet mee om. Bijna iedereen leek alsnog verrast en in de Metrostations was het bij de in- cq uitgang enorm druk. Slechts een paar slimme aziaten liepen met paraplu´s rond (om ze te verkopen wel te verstaan), maar nauwelijks Spanjaarden. De meesten liepen met een tas of zo boven hun hoofd, of een sjaal als een soort poncho. Nee, dan wij: Marianne in haar prima regenkleding, ik in een state-of-the-art regenponcho, die ik ook nog in één handbeweging kan uitdoen. Tja...verschil moet er zijn...